İlknur Çekici Şiirleri - Şair İlknur Çekici

Sevdan benim gözbebeğim
Tükenmez sandığım ateşim
Aşka ilk kanışım
Ömrümce son yanılışım

Kana kana içmeden

Nasıl kıyıyor insan insana
Neden boğuyor al kanlara
Bak bir ana ağlıyor çok uzakta
İstiyor yavrusunu yanı başında
Bir kadın yitirmiş aslanını
Bir yavru görmemiş ona can katanı

Ayrılırsın diyorsun
Unutursun bir gün
Unutmak mümkün mü?
Böyle severken

Ya aşık olursan başka birine

Erken gelen bahardın;
Aldandım sıcağına,
Tomurcuklandı dallarım
Çiçek açtım şubatta.
Ve
Kıştan kalan matemden;

Az önce gördüm
Deprem olmuş üzüldüm
Üzülmek yetmiyor
Yardım etmek gerekiyor

Karıştı canlar toprağa

Bana göre değil yaşamak
Yaşarken mutlu olmak
Hüzün dolu bir hayat
Yaşadım yoğrularak

Beklentilerle dolu

Nasıl sevgi bu
Bir gün duyguların en güzeli
Bir gün nefretin en derini
Bir gün güvenle bakan
Kalbimi yakan
Bir gün ateşe atan

Sesime ses kattın ey sevgili;
Hüznüme neşe.
Kolladın sevgiden kanatlarla sevdamı,
Sarmaladın, gönlüne sardın.
Selvi boylum kekik kokulu yarim;
Dağlarımdaki karı erittin,

Batan günün ardından
Boyun büken çiçeğe
Yağan karın ardından
Hüzünlenen fakire

Bir ölünün ardından

Sana gel demeyeceğim
Çalan her zile sen diye koştuğumu
Telefonları sana açtığımı ve
Erimeye yüz tutmuş mum olduğumu bilmeyeceksin

Sana gel demeyeceğim