İlkim Şiiri - Bayram Kaya

Kuş gibi, içim pır pır.
Sevincim var göreve, kıpır kıpır.
Biraz ürkek, heyecanı ilkimdi.
Bir yerde başlayacağım şimdi.

Karşımdakiler o kadar özenli.
Dikkatleri pür algısal.
Kıpırtısız, olancalığı ile bana düzenli.
Sanki mat bakarlar, ama süzenli.

Çaylak, aylak değil,
Saygı ile karşısında eğil.
Senin ilkine bakar,
Didaktik artık, içlerinde
Hep o,an akar.

O anda bellet selliğim*
Sosyal model olmakta.
Coşkum kalbime vurmakta.
Yanılacağıma görüntüm,
Boğazıma cuk oturur.

Yalazımsı, kara, kuru.
İşlenmemişler dup duru.
Hazırlıkları var, eksikleri zoru.
Andırımı, kendimden soru.

En güç anım; ilki.
Kolay olacak sonra, belki.
Eytişiminle, göz göze gel ki.
Gözünü kaçırmamak olsun,
Konusu ilk dersinki.

Sorumluluk yalnızlığıma alışacağım.
Az, az, biraz biraz, karışacağım.
Korkmayacağım, kendini ifadesine, alışacağım.
Şimdi bir yerde başlayacağım.

Çelişkileri vereceğim.
Sezgileri sereceğim.
Yapılacaklara, olanaksızlık değil,
Zihniyet sorunu bileceğim.

Kararımı kıldım.
Hazırlığımı zararsızsındım.
Başlaya bilirim;
Haydi, çocuklar sizinle,
Öğretmencilik oynayalım.

(19.04.1992)

Bayram KAYA