İlkim Şiiri - Emre Gel

Ansızın bir bakışla başladı herşey Yüreyime ilk izi o zaman bıratın Ciyerlerime duman çeker gibi çektim kokunu Acı verse de; kanatsa da her an Ne var ki mümkül olmasada kavuşmak Gelir misin ki bir gün beklesem yolunu Ümitsiz bir bekleyiş olsada Nasıl oldu da baglandım sana bu kadar Deli divane oldu yüregim geziyor avare Ürkek bir güvercin gibi heyacanla Zalim avcımın elinden kaçıyorum şimdi Denizin altında ateş yakar gibi sevdim seni İmkansız olsada birgün belki olur Belki yanar be sevgili Keşke suya karşı dayanıklı bir ateş olsada Denizin altında ateş yakmak bu kadar zoz olmasa be sevgili Emre Gel