savaş arabaları
mavi üniformalı kahramanlar
soğuk bir kırmızı
usulca yağan
kar.
herkes çekip gitmiştir
yaprakları olabildiğine sarı,
beyaz kelebekler misali
hep mağlup,
sokaklarında kahverengi ihanet,
beklenmeyen
bir anda
Tarık Bin Ziyad İber’e ulaştığında gemilerini yakmıştı.Biliyordu Bin Ziyad; geçmişin güzel hayalleri ancak güzel bir geçmişi özletirdi insanlara.Yakmadan bir gelecek olamazdı.
Şimdi bende bana yazdığın mektuplarla birlikte seninle olan bütün geçmişimi yakıyorum.Seni kazanmayı çok isterdim.Birlikte çok mutlu olduk ve yine birlikte çok acı çektik.Her ne kadar kalbim hala seninle atsada, ben savaş alanından kişisel acılarımı ve umutlarımı alıp çekiliyorum.
Artık Hannibal’ın filleri ve Rommel’in panzer tümenleri mağlubiyete benim kalbim üzerinden gidiyor.
sesinde yeni bir soğukluk
kalbinde yeni bir heyecan
bir ölümü bekler gibi
doğacak
karanlık ayı bekliyorsun
hala akmakta olan
kaosun düzen,
düzenin kaos,
mahkumlarını
hayat ve ölüm arasına
sıkıştırmış
bir şapkanın altından
gülerken
kırmızılı genç kadın
düşlerdeki savaş başlar
dönüşürken mezarlarında
Kafka'nın böcekleri...
gelme üzerime karanlık gibi
ben baskasına aidim
olamam senin
bak hala rüyalarımda
hatıraları hala hafızamda
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!