İlkeler ve ülkeler Şiiri - Cihat Şahin

Semavi tokatlarla, sarsılıyor ülkeler!
Azgınlaşan halkları, hak durmadan silkeler!
İkaz eder yaratan, şirazeden çıkanı,
Belki kopar kıyamet, düzelmezse ilkeler!

Tarih eder tekerrür, alınmazsa bil ibret!
Var onlarca misali,son kitapta gayet net.
Küfür devam etse’de, imtihanın gereği,
Asla devam edemez, bu zulümlü cinayet!

Beşer azdıkça azdı, kimliğinden sıyrıldı!
Pür şer oldu evsafı, insanlıktan ayrıldı.
Mazlumları eziyor, ne utanır ne korkar,
Böyle gaddar güruha, haktan gazap buyruldu!

Ne nimete şükür var, ne mün’ime muhabbet,
Yok, perestiş ihsana, duyulmaz hakka minnet.
Hortladı onlarca şirk, moda oldu müşriklik,
Riyalı günahlıdır, toplumda ekser sohbet.

Rahmet döner afata, seller siler süpürür,
Barajlar suya hasret, yağmur insan götürür.
Kuraklık kapıdadır, arkası kıtlık bunun,
Ekser güler eğlenir, çılgınlığı arttırır.

Ne rahmana dönüş var, ne tövbeye yöneliş,
Yok, ciddi endişeler, mahva doğru bu gidiş
Musibetler ard arda, katar katar geliyor,
Sormaz beşer bilene, bu işler ne menem iş?

İlkeler düzelmeli, yok olmadan ülkeler!
Yoksa kader eleği, bizleri toptan eler.
Umumi felaketler, gark etmeden cihanı,
Kalkmalı kulluk için, yapılan bahaneler!

Atmalıyız gafleti, son pişmanlık gelmeden,
Tıpkı firavun gibi, boğularak ölmeden!
Hakkı âli kılarak, hak etmeli rızayı,
Affa mazhar olmalı, ecel canı almadan!