Zambak çiçeklerinin gölgesinde bir böcek,
Ne kadar mutluysa ben yanında hep öğleyim.
Sen yanımda olunca kalbim oynuyor köçek,
Senden ayrılmaktansa dilerim ki,öleyim.
Baharda böcekler hiç çiçeksiz yaşayamaz,
Bende o böcek ruhu,sense o hoş çiçeksin.
Aşkının ruhumda o yaptığı fırtınayla,
Ben böğle üzgün iken sen nasıl güleceksin.
,
,
Rafet GürkanKayıt Tarihi : 29.1.2007 23:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!