İlkbahar özlemi gibiydi sana özlem
İnatçı bir kışın ardından
İçimde inanılmaz sıkışıklığa rağmen
Güneşin batışına son kez bakan dam mahkumu gibi
Çorak toprakların susamışlığı
Yetim bir çocuğun anne özlemi gibi
Güneşli ilkbahar sabahlarına uyanma umudu
Çiçeklerin rengi yol gösterirdi bahar sabahı çocuğuna
Bir oyuna başlardım, birde derin uykuya
Bir Afife Jale'yi yazmak isterdim, birde Bedia Muvahhid'i
Hızlanırdı tenhalığın yalnız şehirlerde
Köşe başlarında durur düşünürdüm
Yağmurlu gecelerin sonunda güneş doğardı
Hiç bitmesini istemediğim bir ilkbahar
Ve onun sıkıntısı olmasaydı
29.03.2020
Kayıt Tarihi : 1.11.2020 14:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!