İlk Ve Son (Merhaba 2010)

Dünyaya ilk bakışını hatırlamaz hiç kimse
İlk doğduğu anı bilmez, bilemez
Tıpkı son anını da bilemeyeceği gibi.

Oysa ilk aşkımızı hatırlarız.
Çocuktuk o zaman diyip geçiştiririz
İlk öpüşmemizi de hatırlarız
Bir anda oldu deriz.
İlk ayrılığı hatırlamak istemeyiz
Hele ki suçluysak hiç istemeyiz.
Olmuyordu bahanesine sığınırız
Tıka basa dolu bir sığınaktır oysa orası.
Oldurmayı neden denemedik?
Belki denedik ama gerçekten olmadı.

Sonra yeni bir aşk gelir belki önünüze
Belki diyorum çünkü zamansız gelir aşk
Tabi aşksa gelen.
Siz kapı kapı dolaşıp arasanız bulamazsınız
Ya evde yoktur ya da bir yere gitmiştir, dönecektir.
Tam yorulmuşsunuzdur aramaktan
Birden o gelir bulur sizi.
Belki de siz evde olmazsınız bu kez
Ve yazık olur.

Bunlar ilk olur hayatınızda ve yer tutarlar kendilerine
Unuttum sanarken bir anda gelir hafızanızın kapısına
Gözlerinizin perdesini açıp oyunu başlatmaya.
Perde açılır ve başlar oyun
'ilk ve son'
İlklerini yazdım ben, sonu size ait.

Semih Mutlu (1 Ocak 2010)