Bilmem ne dem geçti aradan
En çok bir kışta sevdimdi.
Ne imrenti duyardım hayata.
Kimliği cilalı bir kargacığın
Çoktu sapıverdiği oysa
Gül palazı alacalara
Tutkunluğum değildi kıza…
Önceleri zamana hasret
Yaşamak istedik son arzularda
Veryansındık her mevsim
Emekleme çağımızda
Delikanlılık yanımda
Az gidip, uz gidemeden,
Yorulmuştum üç adımda.
Bize hep kırıntı sunan
Aç bırakan şu yaşam.
Sevdayı sardı en iştahlısından
Tezadın biri yok, biri ihtişam
Senden başka anlamayan
Bir duygu ki, hep yaşarsın
Dışarıda buz gibi hava
Su donuyor içerdeki kovada.
-İçim yanar, garibim bu diyarda-
Kayıt Tarihi : 16.7.2006 14:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!