İlk Kurşun - Dörtyol Şiiri - Muharrem Pala

Takvime göre on dokuzuncu asrın sonları
Yurdumuz için çalıyordu tehlike çanları

Adana vilayetine bağlıydı Dörtyol’umuz
Eskiden beri Ermenilerdi kapı komşumuz

Paylaşıyorduk sevincimiz bir tasamız birdi
Aramıza nifak ekti düşman uyumuyordu

Dur-durak bilmez olmuştu Ermeni baskınları
Bir telaş kaplamıştı bölgede yaşayanları

Yapılan baskınlardan iyice bunalmıştı halk
Para adına elde ne varsa satıldı mal – mülk

Son kuruşa kadar silaha verildi bütün paralar
Ermenilerle tümüyle açılmıştı aralar

Sabrımız tükenmiş, bıçak dayanmıştı kemiğe
Nankörlük yapmıştı komşumuz yediği ekmeğe

Bağa gelenler bağcımızı tahrik etmeseler
Kara Mehmet kaşımayacaktı kaşınmasalar

Kısmet değilmiş onlara portakal ikram etmek
Portakal bahane oturup üç-beş kelam etmek

Ama Özerli Köyü’nde dostluk değildi amaç
O sebepten teker teker yolundu baş ile saç

Dörtyol da böylelikle test edildi direncimiz
Çabucak bir araya geldi yaşlımız – gencimiz

Düşmanın geçeceği yola pusuya yatıldı
Düşmanlara ilk kurşun Karakese’de atıldı

Yere serildi on beş Ermeni-Fransız askeri
Gidemeden ileri dönüp çekildiler geri

Baltayı taşa vurmuştu sömürgeci Fransızlar
Bağda tokatlandı Karakese’de ders aldılar

İlk ders düşmanın kalbine saplanan ilk kurşundu
Bu güzelim gün için güvercinler uçuruldu

Postayla peyderpey haber yollandı kuşa kurda
Kuva-i Milliye ruhu böyle yayıldı yurda

Bu ruh dosta güven verdi düşmana büyük korku
Çok şükür dönüyordu Milli Mücadele çarkı

Kara Mehmet denen yiğit senin bağrından çıkmış
Çıkmışta hasmımıza ilk kıvılcımı O çakmış

Başınız dik yürüyün! Dörtyol’lum bu gurur sizin
Ateşi bütün yurdu kaplamış ilk kıvılcımın

Atatürk tarafından görülen bu hassasiyet
İçindir Dörtyol’a yapılan sebebi ziyaret

Taçlandın bu ziyaretle taktın kralın tacını
Cennet yurduna göz koyanlardan aldın öcünü

Senin için On Dokuz Aralık en sevinçli gün
Az gelir davullar çalınıp yapılsa da düğün

Halaylar çekilse yeridir dozunu kaçırma
Anlat dün yapılanları sakın ha ! unutturma

Toprağın her karışında şehitlerin kanı var
Yarım kalan hayatların yaşanmamış yanı var

Ey oğul! yere eğilip te toprağı koklasan
Kan kokusunu alacaksın toprağa karışan

Öyleyse toprağa basarken dokuz kere düşün
Sanma ki toprak parçası üstünde yürüdüğün

Sana bağrını açmış topraktan öte yurt olmuş
Analar gibi karnını tıka-basa doyurmuş

Yalnız ekmek değil umut olmuş sana bu vatan
Yurt olduysa vatan senden fatiha bekler atan