İlk Kırılış Şiiri - Mustafa Acar

Bir elim vardı benim
Na şu kadarcık
Tanrıya tutardım kış geceleri
şimşek çakardı sık sık

Kafam na şu kadardı benim
Estiğince giderdim ne güzel giderdim
Bol renkli uçurtma olurdum bazen göğümde
Coşunca bulutum derdim

Ayaklarım vardı benim pamuk sanarsın
Yakalayıp yakalayıp gıdıklardı babam
Hele bir çimdiklesin de görsün gününü
Falakaya yatardı ablam.

İpeğim derdi okşardı eve geldim mi annem
Saçlarım vardı benim öyle yumuşak
Avlumuz yağmur kokar ıslanırdık hem
Hiç böyle değildi toprak

Bir kalbim vardı benim arsız kocaman
Gökkuşağı olurdu bana diyelim ki sıkıldım
Bütün imkandı herşey renk ve sevgiyle harman
Ben ilk
Babam hiç param yok dediğinde kırıldım