İlk Kalem Bükmem Şiiri - Savaş Çelik

Yazmaya ilk adımlarım...

Hayata merhaba diyeli daha birkaç vakit olmuş,o bebeğin kulağına okunan ismi misalince, benimde kim bilir ruhumun ilk tecelli anına düşmüş bir kabiliyet olsa gerek.Bu payıma mazhar olan sevgili katiplik, kalem ile hemhaliz zatıma lütuf buyrulduğu gibi, o idrakimin varlığıma koyduğu isimmiş ozan diye benim de seslenildiğim. Rabbım ne güzel buyurmuş; ?Şairlere gelince, onlara da çapkınlar, sapkınlar uyar.? Ve kalpten o hisse şahit olacağım ne mümkün şu halimle, büklüm büklüm kalmış varlığımın olmaya hiç o arzusu ve dileğim odur ki lütfedilen ile şımartılmadan kalemimiz hak buyura her dem,münasip mi olur efendim bize şaşmak ahir gelecek o günden.
Velhasıl bendeniz çocukluktan kalem ile iştigalim. Fakat ilk kalemimin bana neşreylemesi aradığım yalnızlıkta ki sessizliğimin bozulduğu sevdanın içimde güneş gibi alevli doğduğu ortaokul çağları idi.Bir sokak o vakit bizimle şahit avuç içim o ilk mısralara bir yaprak oluyordu.Mürekkep kuruyup siliniyor ama dilimde hatırda kalmasına dönüp duruyordu.O ilk mısralar şöyleydi:

sen söylemesen de o yazıyor
yazsan da o sana okuyor
gözlerin söylemiyor
ama halin feryat ediyor
sevdan başında
sevdan hep düşünde
seni aşk değil
aşksızlığın tüketiyor....

SÇ.
1991