Dünyada çok iş var,
Yapabilsek diyorum;
Yapabildiğimiz kadar.
Ama ilk işimiz yaşamak.
Sıkıca sarılıp bu inanca
İnsan gibi yaşamalıyız,
İnsan gibi insanca.
Yaşamak; en çileli işimiz.
Sonra sevmek;
Her şeyi, herkesi
Ayırmadan, ayrılmadan sevmek.
Her yerde her zaman,
Sevgiyi yüreklerde duyarak,
Gözlerde okuyarak sevmek.
Sevmek; en güzel işimiz.
Ve düşünmek; özgürce.
Zorlamadan, zorlanmadan düşünmek.
Geçmişi bir kez, bugünü iki kez
Ve düşünebildiğimiz kadar
Yarını düşünmek.
Düşünmek; en zor işimiz.
Sonra yine sevmek.
Pirinç ayıklar gibi arayarak sevgiyi,
Kaygılar üzüntüler arasında.
Sonra yine düşünmek.
Yaşama gölge düşüren ne varsa
Silmek için yeryüzünden.
Ve bir gün;
Masmavi bir gök yüzü yaratıp,
Kaygıları en uzaklara atıp,
Sevgiyle beslediğimiz,
Güzel düşüncelerle süslediğimiz
En güzel işimiz olmalı yaşamak.
Kayıt Tarihi : 26.8.2002 23:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Halil Özçelik](https://www.antoloji.com/i/siir/2002/08/26/ilk-isimiz-yasamak.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!