İlk gün Şiiri - Mustafa Yaman 2

İlk günden hatırlarım,
Göz göze geldiğimiz o anı,
Dünya durmuştu
Sessizlik yankılanırken kulaklarımda,
Hayatın en tatlı melodisiyle.

Sıcak bir yaz akşamıydı,
Güneş batarken, altın renkleriyle
Süsledi gökyüzünü,
Senin gülüşünle ısındı içim,
Her şey o an başladı,
Her şey o an yeniden doğdu.

Yağmurdan sonra açan gökkuşağı,
Bizim anıların arasına düştü,
Gözlerin okyanus,
Derin ve huzur verici,
Kaybolduğum yerlerin haritasıydı.

İlk günden hatırlarım,
Kıyasında yürüdüğümüz o sahili,
Adımlarımızın uyumunu,
Dalga seslerinin ritmiyle,
O ahenkli şarkıyı dinliyordum
Senden başka kim var görmüyordum.

Zaman geçse de,
Unutmadım o anı,
Çünkü sevgim bir ağaç gibi kök saldı,
Yavaş, yavaş büyürken,
Her dalında hatıralar saklı.

İlk günden hatırlarım,
Düşlerimizi gökyüzüne yazdığımızı,
Hayallerin gerçek olduğu,
Bir rüzgar gibi özgürce,
Seni sevmenin tadını çıkardım.

Toprak altında gizli bir hazine,
Her anı kıymetli,
Her gülüşte yeniden yeşeren,
Bizim hikayemizin derinliği
İlk günki gibi hissediyorum
Şimdi nereye baksam seni görüyorum.