İlk gece Şiiri - Zübeyir Kara

yine birbaşımayım, sensizliğin ilk gecesinde
yine hayellerdeyim, sonsuzluğun senle geçiş noktasında
yine özlemekteyim, senle yürüyeceğim düşler sokağında
yine beklemekteyim, ilk gecenin ilk çeyreğinde

aslında üzülmüyorum senden ayrı kaldığıma
yalnızlığımı senin hayelinle paylaştığıma
üzülmüyorum yine düşlerime taşıdığıma
yanımdayken sana bunları anlatamadığıma

bilmem sende özlermisin, vuslat çekermisin
bilmem üzülür yada nebileyim hiçlermisin
bilmem olurda bir an hislenirmisin
benide aklının bir köşesinden geçirirmisin

bilirim dünya telaşesi herkesi sarmış
sevgiler özlemler çoğu paslanmış
madde ruhu esirmi almış
gönüller susuz yürekler yanmış

ilk gecedeyim ve sen yoksun
gönül bahçemde senin güllerin koksun
son sarılışımda bırakmamalıydım olsun
nekadar alışmışım sana kollarım kopsun

yanar yürek ayrılıktan, vuslatı hep bekleyecek
göz penceremde cismin, nezaman belirecek
avunacak can, seni her an özleyecek
hayalim güzel hatıralarınla gezinecek

ruhumun sana beslediği duyguları
satırlara yazarak hiçedir anlamları
elmas ile kömürün farkları
gözümdeki mana ile sözlerimdeki mana kadar.

gel artık ikinci gece yaşayamam ben...