İlk Filozof Su Dedi Son filozof Dam ...

*Başköşesi aşk ocağına dayalı sıcaklıklarım var.Felsefi tinler sıcağında kavruluyorum .İlk filozofun sözleri arasında son sözlerin karışıyor. Thales : “Neyin var olduğu” “Neyin gerçek olduğu” ya da “Neyin gerçekten var olduğu” sorusu üzerinde düşünmüş,düşüncenin giyotin ağzı olmuş.
Thales, çokluğun kendisinden türediği, çokluğun gerisindeki bu birliğin “su” olduğunu öne sürmüştür.
Her şeyin özü sudan ibarettir keskinliğinde ıslanmayı kabul etmiş.
Şimdi sevgilim Thales benim.Onun doğrularını, yanılgılarını biraz benden dinle.
Su evet, katı, sıvı ve hava haline dönüştüğü doğrudur. Gözlemek yetiyor. Onun arkhe olarak su tercihinde etkili olmuş.Bu da güzel.İlk insanlık için önem arz ederim.M.Ö 6.yy için büyük gelişme.
Gerçek şu ki buharlaşma fenomeni suyun buhar ya da hava olabilmesini, donma fenomeni ise, suyun toprak olabilmesi denklemini getirmiş, özler üstüne su serpmiştir.
*Evet, su mutlak gerçeğin özlerinden biridi. Su, varoluşun, vazgeçilmezliğin temel kaynağı.
Yalnız su tek başına mutlak varlıkların tözü olmaz.Su var olanların kaynağı sayılmaz.
Su, toprak, hava, ateş. Mutlak gerçeği tümleyen en büyük tümellerdir. Tin açısından ritüel gerçekler bunlar. Mutlak bilginin temellendirmesi konusunda ilk filozoflar çağın da düşünce merkezini de düşünürsek ortaya çıkan düşünceleri küçümsemek doğru olmaz.Ama sevgilim gerçek şu ki mutlak varlığın tek yaratıcısı vardır.Onun da ezeli, evveli, ebedi yoktur.
*Saatimi kurdum ilk sözünle ilk filozof Thales arasındaki bağıl denkleme baktım.
-Senin de ilk sözün:
*Su, insanın aşka karışımıyla, insanın aşktan kaçışı sırasında döktüğü
damlaların hava, katı, sıvı olana bilenmesidir.Yani hisler havayı, ayrılıkları buzulu, hislenişin özeti de damalalardır.

Şimdi bu çağlar arasındaki tesadüfü bağıla nasıl alışırım?
- Vakitsizliğin koynunda hangi düşüncenin yanlışında doğrularını doğrar kendi gerçeklerime sararım bilemedim.

Tarih öncesine takvimler eken bir kalakalışın felsefi seyrinde oturup algılar üstüne üstsüz fikirler izledim.
-İlme soyunuk olguların mahremlerinde kadın ile felsefi üstünde üst benliğimi işledim.
*İlk kadın bilgelik tanrıçası. , Hannah Arendt ile iç gözle, göz göze geldik.
Sonra diğer kadın filozoflar geldi. Hannah Arendt, Simone de Beauvoir, Hildegard Von Bingen, Agnes, Heller, Rosa Luxemburg ve Margaret Mead gibi.Kadın filozoflara kadın nedir dedim?
Hannah Arendt’tan
..:Kadın, erkek olmayan dünyayı erkek kılmaya uğraşan hem akıl, hem duygu çeşnisidir demesini beklerken.

Hannah Arendt:
Dünün üzüntüleri ve yarının endişeleriyle donatılmış bir kalpten, bugün bir şey bekleme,kadın dünün her zamanın zamansızlığıdır. Duygu ile akıl arasında karışık hüzünler bırakan aciz olmaktan erkeğe veciz olmayı tercih eden endişe küpüdür. Dedi.
Şaşırdım.
Bu ayrık hissiyatı milat kabul etti milattan önceliğim.
Oysaki milattan önce beni sana yazmışlar.Senin miladın benle başladı.
Bütün ilklerin benle yaşayan sendin. Haydi , biraz program yapalım.
İlk filozoflardan son filozofa bana kadar neden bu kadar farklı düşler var.Neden bir düşünce mirinin gölgesinde serinlemekten kaçınıyorsun.
Yeni bir dünyanın ilk Adem’i benim. Havva, elmacık kemiğimden değil artık. Elma yemek
kaosundan kurtulacak aşıklar. Yapma cennetlerden atılmak da yok.Herkesin cenneti içindedir sevgilim. Cennet dediğin yüreğinin bütün duygularla tatmin olmasıdır.
Düşsel fobilerden uzak, tutkusal dehlizlerin içinde kalmayacak kalakalışımız.
*Ütopya yatağını serecek gönül haritamıza. Yüreğimizin paftalarında yeni bir sen şehri kurulacak.
Tinlerin içime su olacak.Sudan sebepler olmayacak aramızda. Su gibi aziz kalıp beni El aziz yapmayacaksın. Azizem olarak zemlerini tümleyeceksin gönlümde ve yaşamaya felsefi alınç olacağız Tinsu