İlk Defa Aşkı Gördüm Şiiri - İsmet Bülen ...

Bir eylül yarısında
Ona rastladım yağmur altında
Bir rüzgar esti savruldu saçları
Dağıldı bütün bildiklerim
Islanmış elleri, ısındı avcumda
Bir kalp aralandı
Uçtu bütün yanlızlık kuşları
Ve o gece yastığımın başında
Tavana dikili manasız gözlerim
Unuttum bütün duaları
Ezberlerim şaşırdı
Bütün bir ömür öğrendiklerim
Hepsi silindi aklımdan
Gün ortasında mehtap doğuyor
Tan vakitleri ise
.........akşam alacasına karıştı
Gülmek dudağımın ucunda
İçimden kan damlıyor.

Bir eylül ortasında
Hemde yağmur da bir akşamüstü
Rüzgar savurunca
........yürek yakan şarkıları
Toprağın yağmur kokusundan
........ uçunca kırlangıç kuşları.
Dolaştı heyecanla damarlarımda
Takıldı aklıma karınca yuvaları.
Düşündüm daldaki yaprağı,
Üzüldüm düşecek diye.
Hasta oldum yağmurdan
Geçer sabaha dedim
Yanıldım bütün gece
Ve gün ağarınca
........buldum akan gözyaşları..
Taşıyorlardı avcumdan.
İyi ki buldum seni aşk,
Mutluyum içimde yaşamandan...

Her yanlızlıkta sarıldığım
Bütün bildiklerim, tanıdık yüzler
Karşı kıyısında kaldılar hayatın
Ben ömrümde
İlk defa gördüğüm
O sihirli duygunun eteklerinde
Batan güneşin manasını
Hecelerle çizmeye kalktım
O gün ömrümde
İlk defa aşkı gördüm