İlk Beddua Şiiri - Mustafa Kömüşcüoğlu

Ben seni yitik düşlerin mavisinde bıraktım ilk sevdiğim
Bir ağıt yazdım son gidişinle taşları ağlatan
Ağlamayı bilmeyen gözleri bile yaşartan bir ağıt
Ve sevdaya beddualar yağdıran bir karasevdayla
Gidişini anlattım tariflere sığmayan acılarla

Bir yastığa sarılıp şarkımızla ağladım
Sonra gözyaşlarımı sildim çaresiz,defalarca
Günah tohumu dedim kölesi olduğum aşka
Sonra aşkını söküp içimden attım duvarlara

And içtim bir daha inanmamak için sevda masalına
Taşlar dizdim gönlümün kıyısına,kenarına
Bilesin mezarın gönlümün en kuytu yanında
Uğramaz kimse ben uğramazsam yanına

Şimdi dileğim odur ki MEVLADAN;
Tüm aşklar geçsin senin topraklarından
Mutluluğun en hasını,en güzelini tadasın
Ve hayaller kurmaya başladığın gün
Sevdiğin tarafından terkedilesin...

Şimdi sakın kızma bana;
Tadarsan birgün sende bu acıyı
Beni ancak o zaman anlarsın....