İlk Aşkın Unutulmadığı Gerçeği...

Bundan tam on yıl önceydi
Okula giderken,
Servisin camından görürdüm seni
O ağaçlı yolda
Hep pürtelaş giderdin
Eteklerin yerleri süpürürdü.
Beni farketmiş;
Bazı sabahlar göz kırpar,
Bazı sabahlar gülümserdin.
Herşey bi yana da,
Gülüşünle beni mahvederdin
İsmini bildiğimden değil,
Kendimi mecnun yerine koyduğumdan;
Bütün arkadaşlarım abla derdi,
Sadece ben Leyla...
Arkadaşlarım okula zorla,
Sadece ben zevkle giderdim.
Hiç bir sabah annem kaldırmazdı beni;
Çünkü servis kaçarsa,
Sen de kaçardın...
Ve böylece tam on yıl geçti;
Şimdiyse işe giderken görüyorum seni,
Bende değişen tek şey;
Okul üniforması,
Sendeyse çok şey değişmiş:
O uzun eteğin epeyce çekmiş,
Kol çantanın yerine ise,
Kır saçlı bir bey geçmiş...
Artık asla benim olamayacağını anladım...
Ama...
İlk aşkın unutulmadığı da
Gerçekmiş....