Seni her özlediğimde sevgilim,
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.
Devamını Oku
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.
Sahi Elif ne yapsın!” dizesiyle birlikte şiir birden bire kişisel bir yöne dönüyor; sanki anlatıcı içindeki bir yankıya, bir geçmişe sesleniyor. Bu ani geçiş hem dramatik hem de samimi bir kırılma yaratıyor.
Son dizelerdeki “Kirpiklerinden yansıyan ışık hüzmesinde bir ömür var mı” ve “Gamzemdeki gülümsemem sensiz gülümser mi” imgeleriyle şiir yeniden lirizme dönüyor. Burada hem ışık hem gamze hem de gülümseme, aşkın hem güzelliğini hem yokluğunun hüznünü taşıyor.
Güzel şiir okudum Kaleminiz kavi olsun
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta