Beyaz kağıtlara, kırmızı kalemlerle; sevgi yazarlardı daha ilkokulda sınıfta kalmış fiyakalı yazarlar.
İlkokul öyle sanıldığı gibi haybeden bir yer değildir aslında,
ilk aşklara ve askıda asılı duran hırkalara bakılırsa yaşamdan izler taşırlar.
Ve okul çıkışı cuma günlerinde saklıdır aslında marş sırasında sevdiği kızın yanına geçen, saçı yarı ıslak; kalbi tam kırık çocuklar
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta