sensiz tozlandı saçlarım elim ayağım yüzüm
ağlasam silemem yokluğunu bükük bakışlarımdan
boğazımda düğümlenen yolculuklara haksızlık edemem
söğüt saçlım
kağıttan ölümlerle durulmayan kangren ilkbaharımızı
sarartıyorum hasretimle uykusuzluklarımda
göğsünde intihar etme düşlerimi atamıyorum bir türlü
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta