Köşe başlarında dikilip kaç kez bekledim okul yollarında
Her yüzünü gördüğüm an heyecan basardı afallardım ya
İliklerime işlerdin en ince kılcal damarlarımdan zerk olup
Tutulur kalırdım geldiğinde yanıma başım öne eğik, naif!
Geçti de o günler, bir tek sen geçmedin benden yıllarca.
Yeme içme dert değildi, yokluğunda bile hayalimdeydin
Canıma can katıyordun varlığınla, birbirimizi seviyorduk
Öyle değilmiş şimdi anladım, kederden de öte bir aşk bu
Yıllar geçti hala yanar içim, gözyaşlarım da söndüremedi
Unutamadım da, yaşadığım günler hep cehennem oldu.
Bazen tutup atıyorum şu çaresizliğimi geldiğin yollarına
Siliniyor içimdeki zerre kadar umutlar, toz toprak oluyor
Tepeme çullanıyor karabasan gibi mazideki güzellikler
Unutmaya ramak varken, yeniden yeşeriyorsun sevgili
Bir an cennet misali ellerim ellerinde, silinmiş tüm dertler.
(1984)
Kayıt Tarihi : 1.5.2013 18:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yakup Icik](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/05/01/ilk-adresim-kose-basinda-seni-beklemekti.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!