evlerimiz artık yok
güvercinler yükselmiyor damlardan
sokaklarda yalan bir sessizlik
ne isim şehir’de sevgilimin ismi
ne yakar top’ta sona kalan kahraman
bir sensin içimdeki ağustos ışığı
kalbimin kıldan ince kılıçtan keskin sızısı
Ben bu gurbet ile düştüm düşeli,
Her gün biraz daha süzülmekteyim.
Her gece, içinde mermer döşeli,
Bir soğuk yatakta büzülmekteyim.
Böylece bir lâhza kaldığım zaman,
Geceyi koynuma aldığım zaman,
Devamını Oku
Her gün biraz daha süzülmekteyim.
Her gece, içinde mermer döşeli,
Bir soğuk yatakta büzülmekteyim.
Böylece bir lâhza kaldığım zaman,
Geceyi koynuma aldığım zaman,




beğendim...
beğendim...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta