İliştirmeler Şiiri - Ali Çelik 3

Kendi gözünde mertek, sende görür samanı
Usanmadan tekrarlar, her gün kırk bir yalanı
Hak, hukuk hak getire, yoktur makbul meziyet
Kendine haklı görür, memleketi talanı

Yüz senedir emmişler, bu milletin kanını
Zindanlara tıkmışlar, evlad-ü iyalını
Devir artık değişmiş, ekmek çıkmaz bunlara
Usanmadan kurarlar, eskinin hayâlini

Şeytanla ortak olmuş, kandırmanın derdinde
Yaptıkları zulümler, düşmanların fevkinde
Milletin evlatları, kırılırken açlıktan
Bunların avanesi, sefasında, zevkinde

Hayasızca çökmüşler, gurebanın malına
Köpek bile zulüm görmüş, el konulmuş yalına
Sözde laik yaşarlar, öşürü vergi koymuş
Müdahil olmuş halkın, ibadet, âmâlına

Necip Türk milletine, kin duymuş, kan kusturmuş
Hak, adalet arayanı, zulümlerle susturmuş
Millete şedit olan, imansız, hain güruh
Dışarıdan höt diyene, kuyruğunu kıstırmış

Kore’ye asker gitmiş, niye diye sormamış
Hep kandırmış milleti, hiç sözünde durmamış
Suriye’ye, Libya’ya, Türk askeri gidince
Ne işimiz var diye, demediği kalmamış

Belli ki bizden değil, ne fiili, ne sözü
Kisveyi kaldırınca, görülür gerçek yüzü
Yüz yıl önce iliştirme, belli ki içimize
Nesebine bir baksan, çıfıta çıkar özü

Millete yasaklamış, haccını, namazını
Makbülden adam saymış, hırsızı, gammazını
Milletin ensesinde, yüz yıl boza pişirmiş
Devrim diye getirmiş, İslama uymazını

Takke düştü başından, artık göründü keli
Vatandaşın cebinden, ancak çıkmıştır eli
Sakın ola aldanıp, sözlerine inanma
Sicilleri bozuktur, sabıkalı evveli