İlimsiz Alim Şiiri - İshak Aras

İlimsiz alim

Bir alim peydah olmuş, laf canbazı dediler
Kulak verdim bir kere, keşke vermez olaydım
Burnundan kıl aldırmaz al cınbızı dediler
Çektim çekmesinede keşke görmez olaydım

Şeytanmıydı, iblis mi, yiyeceği beş idi
Azalarım buz kesti, konuşması keş idi
Helal sofra üstünde, yedikleri leş idi
Zehir saçan sofrayı, keşke sermez olaydım

Mideye ne gerekti, güzel akıl var iken
Nefis öne çıkınca, sohbetten koptuk erken
Mülayım dilimize, batınca sivri diken
Acısı kalbe vuran, gülü dermez olaydım

Sanki özel yetişmiş, sanıyorsun bir deha
Tövbelerin tövbesi, dinlermiyim bir daha
Kulağım sağırlaştı, atıyorken kahkaha
Pişkin pişkin sırıtan, yüzü görmez olaydım

Yalanları üstüste, aha şimdi, demindi
Özünü ele veren, ettikleri yemindi
Çok laf yalansız değil, kendinden çok emindi
Kabahat bendede var, sual sormaz olaydım

Bir daha binermiyim, altı delik gemiye
İlimsiz alime bak, nasıl girdi camiye
Kolonu sağlam bina, verilmiş acemiye
Aras'ım keşke dedim, harcı karmaz olaydım

İSHAK ARAS
ishakaras (mihman)
30 Aralık 2019