Yaşam dökülürdü avuçlarının kristallerinden
Tanrının sıvadığı onlarca güneş vardı saçlarında
Nefesimdin, suskumuzun göklere ağdığı anlarda
Sen ağladıkça ay düşerdi geceleri ırmaklarıma.
Naftalin sürdüğüm bir geçmişin içinden çıkıp geldin
Bakışlarının emsalsiz ovalarında seninle yeşillendim
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
