Benim ilk nefesimsin ciğerlerime dolan,
Bana gerçek dünyada acıyı ilk tattıran.
Karşıma çıkmışsın farkında bile olmadan,
Sanki ilk günü unuttuğum için alıyorsun intikam.
Hıçkırıklar yok ama acı aynı acı,
O uyurken bazen duymasını istemezsin
Ve kapısını yavaşça aralayıp, sessizce iyi geceler dersin ya…
Çok uzaklardaki bir arkadaşına gecenin bir yarısı da olsa
Sırf iyi geceler demek için telefon edip, sanki kulağıymış gibi fısıldarsın ya…
Bilinmeyenleri öğrenmek;
Sanki bir fırtınadan çıkmak,
Bir ufuk’a erişmek sanki
Kundaktan çıkarılmak gibi…
Lacivert kumaşın üzerindeki,
Bir şarkı,
Rapsodi istanbul ve vapur düdükleri..
Rüzgârı arkama alıp kollarımı açıyorum,
Kucağıma uzanıyor topkapı sarayı,
Bir avcuma Sultanahmet'i alıyorum,
Diğerine Ayasofyayı..
Ne nisanın güneşi yansıtan yağmur kokusu var,
Ne de kasımın atkı gibi sardığı yolların sıcaklığı…
Fırtına sesine uyandım bu sabah;
Bir yıldırım düştü karşıki parka,
Bir şimşek aldı aklımı pencerenin ardından,
Hislerim yine yalnız bir gecenin içindeydi.
Zifiri sakin sokaklarda eğliyordum kendimi.
Kendimi arıyordum kedi misali çöplerde sanki.
Derken, derinlerden bıçak gibi bir hıçkırık sesi geldi,
Kendini kaybetmiş Dolunay’ın ışınında beliren sima,
Çıkmaz sokağın son taşının üzerindeydi.
Ben seni hiç kimseye benzetemedim ki bir tanem…
Kavrulurken yüreğim hasretinle, seni aradım binlerce yüzde,
Gözlerini aradım her gün, belki bugün gelmişsindir diye…
Bir kez daha hayallerime, geleceğime, yaşama sebebime bakabileyim diye…
Ben seni hiç kimseye benzetemedim ki bir tanem…
Bir bakıştı onunkisi, farkedildi,
Duran zaman anına kayıtedildi
Ve neşeli aşk cevheri kayıpedildi,
Biten sevda duvarına
...............Bir çentik daha ilave edildi...
Tedavi için kalp
Bir kez daha bırakırken İzmir’i arkada,
İlk defa gözüm arkaya bakıyor burada.
Gönlüm tutunmuş sanki karşılıklı iki yakasına.
Sanki hasretmişim gibi şimdiden havasına, suyuna.
Acı veriyor pencereden dışarı bakmak ilk defa;
Başka birisinin değil bu kan,
Çıkarttığım hançerin üzerinde parıldayan,
Yarılmış damarlarımdan durmaksızın boşalan,
Yine benim işte, benim kendimi yaralayan…
Farkına neden varamıyorum ki hiçbir zaman,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!