Nedense hep güzleri açar
Yüreğimde anneçiçeği
Arka bahçesi birbaşına gülüşün
Karaköprü günleriyle sararır şimdi
Yitik mevsimi çocukluğun
Bir zamanlar sen yoktun hayatımda
Aşk yoktu, hasretle elem uzak bir zamandı
Geceler boyu ağlamaklığım yoktu için için
Şiirle gerdeğe girmelerim yoktu senin için
Öyle büyük acılar yoktu beni kahreden
Şimdi olduğu gibi, bir türlü alışamadığım gibi
Eskiden kırılmış bir şeyleri
Birleştirmeye çalıştık seninle
Onarmaya çalıştık yüreklerimizi
Alıştırmaya birbirine
Alnına çizilmiş
'Kıran Resimleri' için
Yüzümde alaca bağışlayış seni
Gülümseyiş, bir hoşça kal
Birbirine komşu yüreklerimizin
Biz hep yanlış mevsimleri giyindik
Şiirin üşüyen yalnızlığına
Umarsız düşlerin penceresinden
Ürkek çırpınışları acemi bir sevdanın
Rayları yanlış döşenmiş trenlerle
Eski Filistin'in
Akkâ kentinden
Musevi bir sevgilisi varmış
Osmanlı kaptanının
Alımlı ve sevecenmiş Ofra
Sen seversen
Bir aşkın sonsuz baharına
Yavrusunu ilk kez öpüşüne bir annenin
Sen gülersen
Bir aşkın çocukluğuna gidilir
Bir acının gizlice
Başka bir acıyla sözleştiği
Eski aşkların konuk geldiği odama
Yaralı bir gece:
Bir fotoğraftan sessizce
Gülümseyişin bana
Kırgın kırlangıcı kederin
Üzüncün parçalanmış evleri
Bez bebeklerinle kimsesizlik
" Çocukluğun soğuk geceleri "
Kırgın kırlangıcı gecenin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!