Çocukların yüreğine üşüyor yetim güz
Kıymık acısı uykularında
Korku yıldızına çıkarken yokuşları
Dutların en sevdikleri mevsim yaz
Geçip giderken tarlakuşları
Yaz bitti
Gözlerinde ortancalar denizi
Hüzünlü mavi
Sonsuzluğun yelkeninde
Şiir esen bir rüzgar
Sana uzun saatler sunsam
Gece nöbetlerimden
Özlemin kanattığı yalnızlıktan
Sessizlikte öyle mahzun
Kırgın kırlangıcı kederin
Üzüncün parçalanmış evleri
Bez bebeklerinle kimsesizlik
" Çocukluğun soğuk geceleri "
Kırgın kırlangıcı gecenin
Bu sıkıntılı floş tarlasında yapayalnızken
Eski tezgâhlarda dokuduğum saçak desenlerine
Işıltılı ipek gözlerini çizmiştim
Sevgilim acılarla dolu şiirler ezberimde
Döndükçe gres yağını ezen dişliler gibi
Rengârenk ipek çileleri
Yedeğimde makara sandığı
Saçakların arasından açılmış
Dar bir desen tünelinde
Yitik, sessiz ve yorgunken
Elimde mi seni düşünmemek
Erişilmezliğinizle süslü, çekingen
Gençliğimin eprimiş düşleri
Nerdesiniz?
Ömrüme adım gibi ayarlı
Yalnızlığımın hiç durmayan saati
“ – Kiralık evimiz baba,
bir parkın yanında olsun…”
Yaşını yitirmiş bir çocuğun
İlk defterine yazdığı günceydi
Eski Filistin'in
Akkâ kentinden
Musevi bir sevgilisi varmış
Osmanlı kaptanının
Alımlı ve sevecenmiş Ofra
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!