İlhaminin.isi 11.i Şiiri - İlhami Arslantaş

İçin için yanıyor özümdeki har benim
İçimde çiğlik varsa daha neyim kâr benim
İnsafsızın okunun bir ucu cana değer
İffetsiz zamaneye intizarım var benim

İzanım var olalı ilkemdir onur vakar
İnsanlıktan kaçarsam vicdanım beni yakar
İspatı ahlakımda kimse bilmezmiş meğer
İzah etsem kendimi etmesem ki ne çıkar

İnandım ve gördüm ki acı acıyı keser
İnsan olamamışsam ne yüz verin ne değer
İnanın ki bu gönlüm ne darılır ne küser
İsraftır bu varlığım yoksa erdemden eser

İncindim bu hayattan dertten kurtulmaz başım
İnsanlık unutuldu zehir ekmeğim aşım
İnsaf etmeyin sakın insan değilsem eğer
İbreti alem için kaldırmayın naaşım

İlhami der vatanı, bayrağı saymıyorsam
İyiliği horlayıp kemlikten caymıyorsam
İmana mı yakışır adamlığa mı sığar
İnsana yakışanı yerine koymuyorsam