Kucağıma oturmuş dolayıp kollarını,
Dudağımdan göğsüme kendini dolduruyor..
İnledikçe harlıyor içimdeki yangını,
Çekerek saçlarımdan bana kalem soruyor..
Titreyen ellerimle kalemimi ararken,
Gül yüzünden bir lahza gözümü ayırmazken,
Köşe yerde tutuşmuş kağıtları yoklarken,
"Yansınlar lâzım değil", göğsünü gösteriyor..
Kayıt Tarihi : 15.1.2025 01:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
