Su verdim süt verdim
Bağrımda yetiştirdim
Canımdan bir can idin
Çünkü ben toprak idim
Zarif duruşun doku n benden
Çocukluğumu düşünüyorum, öylesine
Perdelerin en mutlusuydu, tiyatronun.
Gençliğimdeki, uzun matemin yaratıkları!
Türeme değil bu, tam aslıdır Darwin…
Bıktım artık, yaklaşmayın diyecek kadar
Ömür ilkbahardı on beş
Ne çocuktu be çıbanın başı
Beyhude sicillerin tutulduğu
Adaletin iflasından ibretler
Nasibinde vizyon kıyametleri
Cehaletin alaborası bildiğin
Allah’ın Habibi Resulullaha Ne Kadar Benziyoruz? ? ? .Herkes Kendini Yoklasın..
1- Altı yaşında yetim kaldı…(Ben de)
2- Doğru Güvenilir, Emin idi…(Ben de)
3- Orta boylu, buğday tenli idi…(Ben de)
4- Akıllı ve çok zeki idi…(Ben de)
Dışarı, İbrahimin güneşi
Odam, bülbüller diyarı
Dilimde Yusufun niyazı
Kızım sana söylüyorum
Kalbimi kıran şu, tüller
Güneş düşecek dokuz bine
Sıra olacak dağlar gözlerine
Kahkahalar atılacak gönüllerine
Yarım asır hesaplanacak o gün…
Urartu’lar gelecek aziz aşiyan
Yapılması mubah tüm hatlarıyla
Zevkten bitkin, halsiz, öylesine…
Firari gibi bir ihlalle bu sevginin
Gecelerinde mest olup sabahlasak…
Yine serpiliyor yüreğime yağmurlar
Saklambaç oynuyor benimle güneş
Ne de uslu duruyor sevimli tomurcuklar
Kimine sıradan, beni de keş mi keş
Yeşile güle bürünme, süslenme felek
Bir güneştir doğar seher vakti
Bu telaşın karmaşanın üzerine
Bir mahşeri seferberliktir sanki
Bu canavar yaşamın ben nesine?
Kimi üç, kimi beş kuruş etti
Doktrinleri acze uğratırsın
Damladan harikalar yaratırsın
Sen benim ebedi Rabbimsin
Ey şanlı işin yamandır
İlmin kainat’ı mefruşat
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!