İpliğini renga renk yapıyorlar
Hevesle desen desen örüyorlar
Fesleri geniş, başlara takıyorlar
Siz hiç akıl etmez misiniz? ...
Sürü gütmek nasıl olur
Fikirleriyle, tüm gücü ile geçit vermiyordu
Varını yoğunu ortaya koymuştu, apaçiler…
Dayı yeğen savaşıydı, yüzbinler izliyordu
Alparslan gibi şanlı çıktın, bedri komutan…
Dağ gibi borçlar serildi yollarına, yürüdün
Anlatabilsem İnsanlara
Ah…bir kitap çizebilsem
Tüm karanlık kafalara
Ah…Güneş gibi doğabilsem
“Ne yazacaktın? ” diye sorarlarsa
Ben insan değilim böylesine, hastayım
Siluet e döndü doğa sinende, dolanayım
Ah.. başladı yine mehtabım, dolunayım
Ey.. Enbiya Evliya, Mevla ya aşk a gelin.
30 Mart 2013
Altı yaşında yetim kalmıştım ve yapayalnız
Korkusuz, zeki, altın bir kalbim ve yoksuldum
Çetin, amansız, acı bir savaş başlamıştı çocuk
Okudum, çalıştım, üç yetim kız çocuğu yetiştiriyordum
Bir yandan yalnızlık, yoksulluk bir yandan düşmanlar
Savaştım, çatıştım, engelleri bir bir aşıp, yetiştim
Tabiatın kanunu böyle, kurdum!
İlhami, tavuğu aslan yapamazsın
Yiyiyor, birbirini kırıp geçiyor, insan
Vazgeç, maymunlar cehennemi dünya…
Kendini insan sandı herkes, simadan
Nişan al tam, ortasından vur
Öyle vur ki parçalansın bitsin
Alem: Sevgiyi vurdular yok ettiler
Bilsinler, sen de kal kötülerle gülüm
Tomurcuklar oluştu güller, açacak
Çiçekler birlikte açar, yazları
Nehirler akar, buluşur denizlerle
Yıldızlar cıvıl cıvıl, akşamları
İnsanlar birlikte, tutuşur el ele…
Kuşlar gökte uçuşur, yan yana
Yılanlarla okey akreplerle satranç
Gergedanlarla bir ömür, yaşadım
Öylesine ölüm! ne kin ne usanç
Yaratıklarla bir ömür, yaşadım…
Bir ormandır yaşıyorum, öylesine
Çocuktuk, aç yoksul
Talebeydik, kalem defter bulamazdık
Tıfılken yakaladı cehaletin vampirleri ve yalnızlık
Dört yanımızı düşman sarmıştı, gözümüzü açtığımızda
Silahlandık olmadı, amansız bir direnişe geçtik, pervasızca
Zalimlere boyun eğmedik, ödlekleri hesaba katmadan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!