Bin bir umut ile vardım çeşmeye
Halimi arz edip derdim açmaya
Bu derdimin ilacını bulmaya
Derdime bir çare çoban çeşmesi
Bu çeşmeye ne umutla gelmişim
Deli gönül azgın gönül uslanmaz
İnsan yaşlansa da gönül yaşlanmaz
Meyvesi olmayan ağaç taşlanmaz
Taşlanan ağacı bulsana gönül
Deli gönül uçar, uçar türlü dala konarsın
Bu nasıl şehrimiş çileyle dolu
Ne temiz havası nede bir yolu
Nede kalmış koklanacak bir gülü
Çile şehri olmuşsun sen İstanbul
Sarayların olsa imiş neyime
Anadolum köylerini özledim
Yaylaların güllerini özledim
Baharların kokusunu özledim
Yollardaki tozlarını özledim
Seherde ötüşen şen bülbüllerin
Bir uygarlık doğdu orta Asya’dan
Yayıldı dünyanın dört bir yanına
Hakkı ilke edip İslami seçti
Dikti sancağını dünya bağrına
Bu gelişle dünya huzuru buldu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!