İlham Şiiri - Güliz Ardilli

Aşk hiç beklemediğin zamanda yakalar seni,
Hiç beklemediğin zamanda bulursun kendini bulutların üstünde.
Beklemezsin bir sonu olduğunu.
Ama hep bilirsin,
Hep bilirsin yüreğini sızlatacak o acıyı.
Utanmaz ruhunu yeşil gözlerinin ardına saklıyorsun diye düşünmüştüm.
Benimkilerse kahverengi.
Benim ruhum da utanmaz zaman zaman.
Utanmaz aşktan, deli dolu sevdadan,
Şarkılardan, gözlerdeki yaşlardan.
Bir şair gibi sevdim seni,
Bir şair nasıl severse.
Gönül gözüyle gördüm seni,
Yüreğinin derinliklerini, hüzünlerini.
Çok yoğun hissettim bana olan sevgini.
Hüzünlü bir şarkı dinledim ardından,
İçim yanarak ağladım,
Hiç utanmadan.
Utanmaz ruhumun derinliklerine saplandı sözcükler.
Sarılamadım sana,
Çünkü yanımda yoktun.
Ama inan ki istedim,
Sevginin sıcaklığını hissetmek isteyen bir kadın gibi,
Yaralı kanadı canını acıtan bir martı gibi.
Elimi tutmanı istedim gözlerime bakmanı,
Beklenilen sevgili gibi.
Ama kendime ihanet etmedim en azından.
Doğru bildiğimden şaşmadım,
Tıpkı masumiyetini kaybetmemiş bir melek gibi.

5 Nisan 2003 Cumartesi 16:22 / İstanbul