Ilgın Kuytusunda Hayıt Kokusu

Ah dostum
Ah can dostum
Unuttum mu sanıyorsun
Ilgın kuytusunu
Ilgın kuytusunda hayıt kokusunu
Berrak sularında çimdiğimiz Çınar dere’yi
Semirmiş kuzuların oynaştığı dere boylarını
Köy kızlarını topuktan kestiğimiz Seyran tepe’yi

Hani sen papatyaya benzetirdin ya seninkini
Ben de lale gibi derdim yanakları benimkinin
Sonra türküler çığırırdık yanık yanık
Güllük suyuyla serinletirdik yüreklerimizi
İsim bile verirdik hayalî çocuklarımıza
Unutmamışsan en uzağa ben atardım çakıltaşını
En iyilerini ben bulurdum kuzukulaklarının
Unutmadım dostum unutmadım
En iyi ıslığı senin çaldığını
Salıncakta en yükseğe senin çıktığını
Ama bilek güreşinde üstüme yoktu bilirsin
Sahi
En iyi mantar neredeyse sen bilirdin
Sen çevirirdin en iyi çemberi
Sen iyiydin
Sen iyiydin can dostum
Sen çok iyiydin can dostum
Sen dostum

Yıllar var ki dün görüştük
Kucaklaştık kır saçlı iki yürek
Konuştuk ordan burdan
Ötekilere dokunmadan
Vedalaştık ve ayrıldık geçmişin hayalleri ile
Yürüdük arkamıza bile bakmadan
Ardımıza bakmadan