Ilgım Sanrıları Şiiri - Ümit Seyhan

Gün küsmüş sevdanın gülşen bağrına
Bir açık mezarın tam başındayım
Ayak uçlarıma dek gelmiş karanlık
Akşamla gecenin kavşağındayım

Bülbüller vuruldu güller ağladı
Ağıtlar söylenip türkü yakıldı
Bir pınar başında turnalar kaldı
Dipsiz bir kuyunun boşluğundayım

Rüzgarın dilinde hazin bir ıslık
Yankı verir dağlar haksa ayrılık
Ellerin gözünde hep bahtiyardık
Koştuğum o yolun yokuşundayım

Mücerret makamdan verildi salık
Günlük değil derdim belki bin yıllık
Çalınan tahtımla bitmiş sultanlık
An içinde canın dudağındayım

Hani muştu gibi gelen baharlar
Hani sarhoşluktan doğan ağrılar
Hani ellerimde yeşil kınalar
Korkutan rüyanın sabahındayım

Beynimin içinde tuhaf sanrılar
Neden beyaz değil yağan bu karlar
Geçmiş aşka dair bütün sancılar
Sanki ecelimin kucağındayım

Suların yüzüne adin nakşeden
Başlayıp başlayıp sonra da biten
Söz olmadan henüz manada yiten
Bir ılgımın doymaz kursağındayım..