Sen gül...gül ki değişsin hayatının seyri
Bil canın kıymetini
Kimse sevmezse ne olur,sen sev kendini
Ve öğren gülmeyi
Küsüp karartma hayatını
Gül yüzünün açsın gülleri
Açılsın gönlünün gözü
Gül cennet çiçeği
Cennetin kapısını açarmış gülen yüzlüler
İnsana güzellik sunulmuşken bu kadar
Bilmem ki insan neden kahreder
Bakmasını öğrenirsen seyredersin neler!
Beğenmediğin yerde durma
Ağaç değilsin git uzaklara
Arz geniş mutlu olduğun yerde yaşa
Hayat seni beklemez, kimse yolundan dönmez
Kimler unutulmadı, sende unutulursun bir gün
Tadını çıkart hayatın
İçtiğin suya şükür et, aldığın nefese,yürüyen ayaklarına
Verilen akıla şükür et
Akıllı yol alır, akılsız yolda kalır
Varsa kullan, yoksa, bilenlere takılırsın
Çalış, çalışan beyin yenilenir
Hep ileriye hep yeniye koşmalı insan
Nasibinde olanlar fırsatları değerlendirir
Çok sürmez telefona ihtiyaç kalmayacak
Beyinlerden beyinlere iletişim var
Alete gerek kalmayacak, kıymetini bilelim canlarımızın
Kayıt Tarihi : 13.11.2018 14:27:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!