Oğlumun mezarına gideceğim,
Burnumda tütüyor, kendisi yok ya toprağı…
Onu görmeye; mezarını, mezar taşını, toprağını öpmeye! ..
Mezarının üstünde tüten bir tutam ot, bir beyaz çiçek…
Belki bir şeyler anlatır, teselli eder kanayan yüreğimi!
Ben anayım, o benim yavrumdu aldılar elimden.
Aldılar öpüp koklayamadan, bağrıma doyasıya basamadan.
Ne olur hayır deme, sen de bir babasın, halden anlarsın!
Sizin hiç yakınınız ölmedi mi?
Sizin hiç oğlunuz öldü mü?
Siz hiç ciğer acısı tattınız mı, ciğer acısı nedir bilir misiniz?
Ne olur hayır deme, anla halimden komiser bey.
Oğlumun mezarına gidebilir miyim komiser bey?
Kayıt Tarihi : 28.12.2012 21:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
(İbrahim Kaypakkaya ışıklar içinde yat. Şükran Ana’ ya sabırlar. Ellerinden öperim Şükran Teyze, sana selam olsun.)
![Ahmet Emer](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/12/28/ileri-demokrasi-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!