İlbeyli 42 köy/İlbeyli destanı
İlbeyli soyundan gelme hepimiz
Bir ucu Suriye aslımız bizim
Adı Hüseyin’dir oba beyimiz
Ta Halep’te vardır dalımız bizim
Menşurlu’ye kurduk ilk bu yuvayı
Dağıttık her yere bozduk obayı
Kışları soğuktu kurduk sobayı
Her yana dağıldı kolumuz bizim
Kavlak keçili ye uğredık baştan
Kayadibi Köyü çevrili taştan
Kızılcakışla kurtulmaz kıştan
Sorkuncuk bükülmez belimiz bizim
Çongarla, Gazi Bey durur yan yana
Güneyden çok yiğit çıkar meydana
Dağları çiçektir gez gör seyrana
Yaylasında kokar gülümüz bizim
Kabasakal sanki surla çevrili
Savcun ile Aylı Köyü servili
Eski Köy de varıp gönül dermeli
Gözmen, Hanlıdır yolumuz bizim
Karalar Köyü durur revaşta
Kadir Pürlü üstad her daim başta
Kültürle uğraşır her yazda kışta.
Herkese ulaşır elimiz bizim
Apaköylü kaptanlar Sivas’ta pazar
Dalına, koluna değmesin nazar
Bilal karmanım hoş şiir yazar
Gönülden söylenir dilimiz bizim
Bedirli köyünde eğlenir posta
Şair Celalettin bir başka usta
Akceniş, Bostancık göçmüş Sivas’ta
Yiğittir bükülmez belimiz bizim
Akkuzulu, Haydarlı yakın Sıvasa
Duyduk ki şair ismeti bu sene hasta
İlbeyli, kâhyalı büründü yasta
Sağlığını ister gönlümüz bizim
Kartalcıya vardık dere çatından
Tren hattı geçer köyün satından
Elması hoş olur yenmez tadından
Su yerine içilir külümüz bizim
Apardı, Yeniköy durur yan yana
Gemikli’ nin suyu getirir cana
Çallı’dan çok yiğit çıkar meydana
Yeni yokuştan eser yelimiz bizim
Karapınar Damlacık bir yanda kaldı
İlbeyli ülkede ummana daldı
Halep’ten, Antep’e her yere saldı
Gül açar dağında çalımız bizim
Sarıdemir, Tatlıcak, Herekli purda
Haydarlı insanı bırakmaz darda
Söğütçük tüccardır her sene kârda
Dünyaya hükmeder delimiz bizim
Koyuncu köyünün bir yanı ova
Her sene toplanır kurulur oba
İlbeyli Derneği gösterir çaba
Birlik beraberlik halımız bizim
Kızılova kızıl öz açık hanesi
Tatlıcak köyünün hoş patatesi
Yaramış köyünün yüksek kalesi
Hayri beye yakın ilimiz bizim
Buluşur her sene oldu gelenek
Karaları geçtik sondu yanalak
Gezdik bu köyleri bulduk olanak
Kırk iki köye uğradı yolumuz bizim
Toplanır şölende her sene bizler
Kimi halay çeker kimisi izler
Tanışır insanı gülüşür yüzler
Mevla’ya bağlıdır kulumuz bizim
Âşık Refik yazdı, oldu mu bilmem
Yüreğim yaralı bir daha gülmem
Kırk iki köy bütün, parçaya bölmem
Köküne bağlıdır dalımız bizim
REFİK KUTLU
(Kul refiki)
06/07/2008
Kayıt Tarihi : 3.6.2009 16:30:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!