Ilanihaye Şiiri - Seyfi Karaca

Cam beyaz
Kar camdan da beyaz
Gezdim dolastim kuru dallari cavlan dereleri poyrazli tepeleri
Yagdikca üstünü kara kistan giyinip kusanan
Odada siyah beyaz resimli duvar, elimde sakin fincan
Birlikte demleniyoruz
O kadar seviyorum ki
Kar bile
Soguk ayaz ve bütün uzaklik duygusunu sarip yükleyip ceken getiren
Ister bilerek ister tesadüfen
Neresini cevirirsen cevir her seferinde sasmaz yanilmaz
Her sayfasinda sen cikan asktan kitaptan
Kar bile bosalip dökülse gökten yere
Soguklarin kapisini aralasa, suya topraga buzdan örtüler serse
Kizaklara dünya yoksulunu yüklese cekse götürse dahi üsümüyorum hic..
Hic
Hic..
Üsümüyorum dersem de, dudagin ve öteki yerlerin
Var bazi iliklerime kadar bazi yerimden sendeliyor
Sencileniyor
Sanciyor özlüyor titriyorum
Isitacagin yerleri de sordugun ayiptir, bilmez olur muyum
Simsicacik sen yerlerini
Ilanihaye hic..

Aralik / 21