İlanı Divanelerde Şiiri - Seyfi Karaca

Kaşın yaydır..
Kirpiğin avcı vuranlardan ok
Diye diye dağlarında dolaştım zamane delisi çağların
Hangi orman maralıydı asi gönlümden başkası bilmezdi amma
Ardından göçebelerde gezdiğim bahar çiçekleri dal sürerdi ipuçlarından
Çiçek çiğ
Çiçek şebnem
Çiçek yaban göller orkidesi su yüzündeki albenili lale
İsmini kendi yazardı aç susuza
Çiçek hazan
Çiçek esen sürgün rüzgarların uğrunda dökülüp giden hozan
O sessiz çığlıklar içinde yanıp dönen çığlarla
Savrulup sarpalara indim işte ben
Karda yürüdüm
Buzda bellettim izimi
Buhurdanda buğ tüttüm..deminden tattım balın baldıranın
Güneşte kavruldum...
Yandım...Şafaklar söküldü közocaklarında zamanı gecelediğimin
Bulanık camlarından dillerini okudum demir yolculuklar gurbetinde hiç..
Ne dur..
Ne drak...Ilım gölgelerde gah pusa yitip
Gah
Bularak pusula beni ben pusulayı
Aşkta dillendim vesselam
Şimdimi soranlara işte şurdayım..
Bağrımı körükleyen ateşler içindeki kalbimle
Muhabbetliği sonsuz
İlanı divanelerde

Seyfi Karaca........Ocak / 11