İlahi Komedya (Üçüncü Kanto) Şiiri - Yor ...

Tanrının Duası

Gözlerimden al,
acınası,küçük,
bu karanlık ruhları..
öyle şuh ve kolayki,
fırtınanın içindeki çığlık ve yakınmaları...
gece akan nehirlerde günaha doymuş
gözler ver bana...

Dil bir bariyer, geçit vermez gibi görünen bir bariyer anlamayana. Türkçe konuşan biri olarak hayıflandığım bir şeydi hep bu bariyeri aşamamış olmak. Ancak işte böyle Rekin Teksoy gibi değerli şahıslar sayesinde dünya dillerinden çevirilerle o dil bariyerini bir çırpıda aşıveriyor insan. Ne kadar teşekkür edilse az, ne kadar minnettar kalınsa yetersiz kalır.

Niçin bu kadar çok çeşidi var dilin, neden farklı dillerle donanmışız? sorularına yine en güzel yanıtı edebiyat vermiyor mu insana? Sanırım. Öyle. Eğer birörnek olsaydık, dil-ırk-din-ıra farklarımız olmasaydı, tek beden tek tip tek ruh olsaydık, hayat bu denli renklenmez, güzelleşmez, bu kadar yaşanılası bir yer olamazdı sanırım.

Ne kadar farklı dillerden ne kadar çok okuma yapılabilirse bir birimizi anlamamız, bir birimize daha hoş görüyle yaklaşmamız ve hayatımızı cehennemden çekip çıkartmamız o denli daha kolaylaşır diye düşünerek okuyorum İlahi Komedyayı. Cehennemle başlayan bu yolculuk yazarının ve çevirmeninin sayesinde hepimizin yolculuğu bir bakıma.

Hepsi tek bir umut için; o umut herkes için hiç farklı değil, diller anlatım biçimleri ne kadar farklı olursa olsun.

Ve bütün dünya dilleri birbirleri sayesinde gelişiyor, insan da bu diller arasında düşünce yolculuklarına girip çıkarak serpiliyor. Çeviri yüce bir sanat bu yüzden benim için. En az ilk eser yaratışı kadar yaratıcı deha isteyen bir sanat. Sadece kendi konuştuğu dili değil başka dillere hakimiyeti gerektiren, hiç azımsanmayacak bir yetenek.

Burada daha da önemlisi -şimdimizi var ettiğinden ötürü- bu parçayı paylaşana teşekkür etmek boynumun borcu. Beni tahrik etti, uyardı, diriltti bu paylaşım. Daha bir anlam kazandı düşündüklerim.

Gün boyu gittim geldim ve dokundum bu sayfaya... ama artık işte Elim Sende! Kaçtım.

yoruldum...