İlahi Bir Boşluktu İçimdeki Aynalar

Bir türlü çözemediğim ilahi bir boşluktu içimdeki aynalar
Nefes nefese koştuğum yollarda hep senin adın var
Soğuk kış gecelerinde içimi kanatan senin hasretindir
Özgürlüğümü bana bahşeden sensin
Sensin aşkın bahtiyar gecelerinde mesut anlarım
Biliyorum, tutsağı olduğun andı bana söyleyemediğin duygular
Şerha şerha aktı geceye
Yıllar yılı hiç susmayan mazide kalan hatıralar.

Bendeki yabansı duyguları temizledi sözlerin
Derken kudreti sonsuz olan aşkın rengine daldık
Aradığımız şey bu muydu acaba derken
Nemli gözlerle beraber gülüp, beraber ağladık.

Dağların, denizlerin görkemiyle yüceldim
Belki aşkın ıstırabıyla sana gücendim
Sığındığım zamanın sessiz hatıralarında yıllarım gelip geçti
Belki içimde biriktirdiğim bir fasıldı
Sana bir türlü söyleyemediğim gerçekler,
Artık her şey bitti derken
Yalın ayak sana geldim aşkın dermansız yollarından
Yalnızca düştüğümüz yer değildi bizi şifasız yaralayan.

Hiç kimseye anlatamadığın duygularını dinledim
Dinledim geceyi güzelleştiren beni aska cağıran sözlerini
Gülen yüzünün arkasına sığınan o mahcup duygular değil miydi
Seni yıllar yılı acıların gölgesine mahkum eden
Yalnızlığın pençesinden bakarken ne gelir elden..

Gecenin sessizliğini kucaklayan o fotoğraflar
Yavaş yavaş içime akıyordu
Yoksa bizi huzura çağıran aşk bu muydu?
Yıldızlara seni anlattığım bu sevda gecemde
Kalbimizde yalnızca aşk vardı
İşte sana anlatmaya çalıştığım duygular bunlardı.

İbrahim Yılmaz

Akçay- 11 mart 2016