Bir mevsimlik zamanım var
Ne de güzel imanım var
Yanımda da cananım var,
Diye diye dönüyorum!
Mekanımı dar eyledim
Baharımı kar eyledim
Ağlayarak zar eyledim,
Diye diye dönüyorum!
Kalemlerin karasında
Varla yokluk arasında
Evliyalar sırasında
Diye diye dönüyorum!
Gözlerimden akan yaşlar
Şeytanları hacı taşlar
İlahi seninle başlar,
Diye diye dönüyorum!
Ne hikmetler verdi bana
İnsanoğlu kıyar cana
Doğanayım sözüm sana,
Diye diye dönüyorum!
Kayıt Tarihi : 11.3.2013 19:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kemal Doğanay](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/03/11/ilahi-45.jpg)
'Evliyalar sırasında' derken kendinizi onlardan sayıyorsanız bu bir ucuptur! Yani amelini beğenmektir ki; bu insanı helak eder!
Döne, döne ibadet ise ne kitapta ne de sünnette yer almayan bir tarzdır! Dönme işine (semaha) Namazsız niyazcılar çokça meraklılar ki; biz onlara alevi diyoruz! Kur'anda ve Sünnette olmayan bu tabirlerin tümü bidattir ve bütün bidatler dalalettir! Bütün dalaletler de cehennemdedir vesselam!
Hayırlı çalışmalar.
TÜM YORUMLAR (1)