İlaçlar masanın üstünde Öksüz

İlaçlar masanın üstünde Öksüz

Fidanlar değil kederim büyüyor köyümde
Gitmem artık köyüme

Anne ilaçlar yalancı
Davacıyım Allaha davacı
İşte ilaçlar masanın üstünde
Ama sen ölmüşsün
İlaçlar masanın üstünde öksüz

Alıp en kara haberi
Gurbetten koştum köye
İlaçlar masanın üstünde öksüz
Annem ölmüş

Ölmüşsün anne
İlaçlar masanın üstünde öksüz kalmış

Ya ölmüşse diye
İçim ürperirdi her seferinde
Köye adım atınca
İşte ilaçlar masanın üstünde öksüz şimdi

Anne öldün
Öldüm
Dirilmem gayri
Sura üfürülse...
İlaçlar masanın üstünde öksüz

Övünme artık tıp
Anneler ölüyorsa
Neye yarar ilaçlar
Masanın üstünde ağlasın ilaçlar
İlaçlar masanın üstünde öksüz

Aldım kara haberini
Vardım köye
İlaçlar masanın üstünde öksüzdü
Yastaydı evimizin duvarları
Ev öksüz köy öksüzdür
Bahçe öksüz tarla öksüzdür şimdi
En kara tarihsin on iki mart bin dokuz yüz yetmiş sekiz

Masanın üstünde
Savaşın mağlup askerleri gibisiniz ilaçlar
Tıp yalanla oyalanan tıp
Nedir anne ölümü bilir misin
Annelere de ölüm var...
Annelere ölüm olmasın
İlaçlar masanın üstünde öksüzdü

Nedir anne ölümü bilir misin
Tarih:12 mart 1978
Ölü bir anne karşımda.....
Oda solmuş
Ev susmuş
İlaçlar masanın üstünde öksüz

Tarih:12 mart 1978…
En kara haberin tarihi bu
Ve en kara gün bu
Annemin öldüğü gün karasın...
Annemin öldüğü gün fıkara
O gün kara o gün kara
İlaçlar bile masanın üstünde öksüzler

Şefkat ağacımın en kalın dalı kırılmış eyvah...
Tadı gitti adı kaldı hayatın
Dünya solmuş bir gül bana

Aman Allah’ım
Gözler yorgun ceylanlar gibi
Sarp yokuşlarda
Kollar yana düşmüş
Sönmüş bir kandil yüz…
Kara günsün bin dokuz yüz yetmiş sekiz
İlaçlar masanın üstünde öksüz

Nedir anne ölümü bilir misiniz
Bende koca bir deniz oldu hüzün

Nedir anne ölümü bilir misiniz
Yıl yetmiş sekiz
En kara gündü
Dostlar
Anam öldü
Ben öldüm...
Dünya öldü...
Ve ilaçlar masanın üstünde öksüz

Anne nedir bilir misiniz
Her gurbetten dönüşümde
Kim verirdi müjdeyi
Rüzgardı gelen
Kavak serinliği biriktirmiş kolları
Sarılırdı boynuma hey…

Tarih bin dokuz yüz yetmiş sekiz
Annem öldü
Dirilmem gayri
Sura üfürülse...

Taze toprak kokusu
Alnıma uzanan sarı yılan …
Hışımla gelen...
O kara gün
En kara gün o
Zehirdi öldürücü yılandı
Ve ilaçlar masanın üstünde öksüz

Yetmiş sekiz on iki mart
Felaketimin temel taşısın…
Başladı felaket akışı
Hatırlatmayın o kışı
O kara kıştı
Bir kara gündü...o
İlaçlar masanın üstünde öksüz