Hiçbir şeye dokunmadan geri dönüyorum
Binlerce yaşamın içerisinden geçiyorum
Bir akik taşa vurmuş gözlerinden akıyor tüm yalnızlığım
Gümüşe dönüyor saçlarımdaki renkler
Benim bu deli konuşmalarıma bakma sen
Aslında korkuyorum
Yalnızlık karanlık gibi üzerime çullanmış
Mezarlıktan geçerken ıslık çalıyorum.
Niye çıkıp geldin de girdin zamanıma
Günah işlemek uğruna
Çaldın benden kelimelerimi
Şekilsiz bir serseriyim ben
Sen köşelerine kadar çizilmiş bir hayatken
Nelere yazık ederek öldürdün alevi
Yakmanı ben istememiştim
Söndürmeni de..
Bahar gelmiş oralara
Yağmur, üzerinde ziynet eşyası gibi
Dudağındaki damlayı
Dudaklarıma akıt
Hayat ver,
Seni bir damlada anmayı anlatayım sana
Yanıtsız kalan sorularımın yanıtı sesindeki coşkudur,
Sesimi duyduğunda çınlayan
Ben dostu
Düşmanı bilirim
Sevgilinin sesini de
Adem cennetten kovulduğunda eminim mutluydu
O yüzden elmaların rengi kırmızıdır bizim oralarda
Ateşe atılmış gibi
Ateş daha fazla harlandığında yüreğin serinletir gönlümü
Sen de görüyorsun benim gördüğümü
Nasıl da güldüğümü
Tebessümünün serpiştirdiği sularda yıkanıyorum
Sıkıysa kurtar kendini bu açmazlardan
Yalan tepelerine tırmanıp
Hangi sevgiliden bir dost çıkar aşk bittiğinde
Bir gülüşe kanıp planlar yaptıktan sonra
Temennisinde acı sürülmüş bir dilim hayatı tatlandırmaksa amacın
Dostluktan ziyade yokluktur ilacın…………..
Kayıt Tarihi : 14.3.2006 18:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu bir kitap ismi okumadığım ama her rastladığımda ilgimi çeken.
Hocamın son dizesini okuduğumda mırıldandım ister istemez.
Dostluktan ziyade yokluktur ilacın…………..
Kurtulmakta insanın kendi elindedir.
Dostluktan ziyade yokluktur ilacın…………..
günümüzde unutulmaya yüz tutan kelime'dost'luk,varsa gerçek dostun ne mutlu,unutursun bütün acını,gönlüne sağlık,sevgiler...
Dostluktan ziyade yokluktur ilacın…………..
Haklısınız. Kelaynak kuşları misali dostların nesli tükenmekte ya da dostluk kavramını yitirmekte insanlar.
Kutlarım
Saygıyla
TÜM YORUMLAR (4)