Tam mikrop yuvasıydı ta başından sonuna,
Katlanmış bulunmuştuk açlık sıkıntısına…
Yemeğimizi yerken çocuk süpürge yapar,
Şunu bırak, desek de etrafımı toz kaplar…
Yemek orada bekler garsonlar dışarıda,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta