İklimler - III Şiiri - Uğur Deniz Ülkegül

Seni borçlandıkça ömrüme
Yüreğimden bir parça kopuyor
Eksiliyorum…

Bir güvercin çiziyorum maviye
Sonra gözlerimde bulutlar birikiyor
Siliyorum…

Kurak yaz mevsimi açıyor tenin
Sürülmemiş toprağında bir gül soluyor
Biliyorum…

Düşüyor takvimlerden sensizlik
En yalnız iklimlerde sen yanım üşüyor
Akşamcı sofrasında şarkılar ayaz
Berduş nefesinde gam yüklü Hicaz
Saklıyor göz yaşımı yağmur bulutları
Arka sokakta haylaz çocuklar gülüşüyor….

İçre bir hayat deşiyor kendini
Döşüne saklı isyanlar taşıyor kadın
Irzına geçilirken alın terinin
Yosma pazarlıklar kusuyor şehir
Henüz on beşinde ay bakışlı yavrucağın
Teninde kalabalıklar dolaşıyor…

Sürgün vakitler saklı cebimde
Çulsuz zamanın açlığına yazdım adını
-Özlemine değer gözlerim-
Üç satır şiirde tütün basmak yaraya
Yetmez ki var kalmaya tenimde varlığını
Çıkmaz sokaklarda suskun, basar geçerim
Yokluğunda kalır ayak izlerim…

Yani severim seni adamakıllı
Utanırım nedense aşk demeye
Yani özlerim özlemesine ama
Bir türlü gücüm yetmez gelmeye

Dokunmak isterim inceden saçlarına
Yorulmak bakışlarına
Adam gibi severim seni sevmesine ya
Saklanırım nedensiz

Dilim varmaz söylemeye……